Met Nienke en Ilse wees alles in die haak!

Even weer een update vanuit Bronkie! We hebben in een weekje tijd toch al weer het een en ander meegemaakt.

Afgelopen zaterdagochtend (dat was om 6u ’s morgens) hebben we een begrafenis mee mogen maken in een township dichtbij Bronkhorstspruit, Rethabiseng. Het meisje, Gugu, is 26 jaar oud geworden en overleden aan HIV Aids. De dienst vond plaats in een ‘kerk’, nou ja, het was eigenlijk een tent. De tent puilde uit van de mensen maar we werden gastvrij ontvangen. We waren samen met Riekus (predikant uit Nederland) en Peter (onze geweldige 54-jaar oude huisgenoot). De familie en vrienden van Gugu hadden al de hele nacht met z’n allen doorgebracht en nu was er dan een soort ‘dienst’ met een predikant die het een beetje leidde. Met de nadruk op een beetje, want er zat verder geen structuur in, voor ons gevoel dan (het was allemaal in Zulu, dus we verstonden erg weinig). Er zette gewoon iemand spontaan een lied in, diegene was dan tevens de ‘leadzanger(es)’ en vervolgens viel de rest van de mensen meerstemmig (!) in. En dit was mooooi! Echt waar, we werden er allebei stil van. Die mooie, donkere, volle stemmen die recht uit hun hart zongen voor Gugu. Nadat het lied gezongen was stond er weer iemand op en liep naar voren om te spreken en iemand anders zette daarna weer een lied in. Zo ging dat een tijd lang door. ’s Nachts gebeurde dit dus ook al en Riekus vertelde ons dat het dan wel eens gebeurde dat iemand te lang ouwehoerde naar de zin van de rest en dat er dan gewoon een lied ingezet werd zodat deze spreker vanzelf stopte (Quote Peter: “Dat zouden ze bij ons in de Tweede Kamer ook in moeten voeren…”)! Na de dienst gingen we met z’n allen naar de begraafplaats. Deze was opgedeeld in twee delen, het rijke deel, graven met mooie marmeren stenen en namen als Jansen, Vervoort enz., en het arme deel daarachter waar veelal niet eens bordjes op de graven aanwezig was. Wij moesten natuurlijk het achterste deel hebben. We stonden daar rond 7.30u ’s ochtends en het was een drukte van belang! Er waren meerdere begrafenissen bezig. We hoorden achteraf dat de begrafenis-business hier een ontzettend goede business is. Er zijn soms 6 begrafenissen tegelijkertijd! Wat mooi was dat iedereen op elkaar wachtte en met elkaar meezong. De vrouwen zongen terwijl de mannen de kist, bedekt onder de deken waaronder Gugu gestorven was, lieten zakken op haar matras en het graf/gat dichtten met schoppen. Ook alle vrouwen (inclusief Ilse en ik) mochten een handje vol aarde op de deken gooien. Daarna was er gelegenheid om samen te eten en te drinken. Het was een indrukwekkend gebeuren en we vonden het erg bijzonder om dit mee te mogen maken.

Het was verder sowieso een religieuze dag, want ’s avonds zijn we met Peter, Corrien en Jasmijn naar een kerkdienst geweest in dezelfde township. Dit was een swinging party!!! De sisters van Sister Act zijn er niets bij! Geweldig, er straalt zoveel kracht en energie uit! De preek duurde wel een eeuwigheid (twee uur ofzo???) maar alles daaromheen was super. Iedereen was onwijs chique gekleed, echt galajurken en jasje-dasje, en dat in een township, erg geestig om te zien eigenlijk. Iedereen gelooft ook in God en is erg bezig met religie. Het is voor hen dan ook vreemd dat wij Nederlanders daar anders in staan. Ook hierna was er weer eten en drinken, heel leuk. Wij zijn redelijk snel weer vertrokken om wijntjes te gaan drinken bij ‘Die Stoep’, een soort ‘de Poort’ maar dan veeeeeeeeeeel minder leuk natuurlijk!! De menukaart is echt geweldig, dingen als ‘koud blikkie cola’, ‘slaai’, ‘skaap afval’, … superlache! Echt kinderlijk Nederlands. En dan Peter met zijn 1001 verhalen in een uur, we hebben echt alleen maar gelachen en gedronken.

De volgende dag zijn we naar eZemvelo geweest, een natuur reservaat bij ons om de hoek. We hebben de eerste wilde dieren al gespot! Zebra’s, struisvogels, impala’s, apen enz. enz. Alleen de giraffen hebben we gemist. We hadden alleen niet bedacht dat we een wandeltocht zouden gaan maken, en slippertjes lopen niet echt heel fijn op rotsen. Resultaat, allemaal op onze billetjes gevallen en zwarte voetjes! Maar het was mooi, op naar de andere parken!!!

Verder zijn we natuurlijk druk met ons onderzoek, dat is immers de reden dat we hier zijn, eehhh, ja… Het wordt een ingewikkelde klus maar met de dag duidelijker en interessanter. We gaan namelijk onderzoeken of er verschil is in functionele ontwikkeling tussen kinderen met een beperking in Sizanani Children’s Home en de kinderen die in een township wonen. De kinderen die binnen onze onderzoeksgroep vallen en in townships wonen hebben allemaal hiervoor ook in Sizanani Children’s Home gewoond. Maar door een enorme staking en erg veel gedonder zijn ze teruggeplaatst naar hun ouders of andere verzorgers. In Sizanani ontvingen de kinderen Conductive Education (CE), een therapievorm om kinderen zoveel mogelijk zelfredzaamheid aan te leren. In de townships ontvangen ze dit echter niet meer, en dus kunnen wij aan de hand van voorgaand onderzoek bij deze kinderen ook meten of deze CE daadwerkelijk effectief geweest is. Ook kijken we naar de omstandigheden in de townships waar de kinderen in leven en wat zij nog nodig hebben om zelfredzaamheid te ontwikkelen voor een eventueel outreach CE-programme.

Verder hebben we nog onverwachts bezoek gehad van de twee jochies op de foto. Ze stonden plotseling thuis voor onze neus, zooo schattig! Hun moeders zijn overleden (ook aan HIV Aids) in een hospice naast ons en nu verblijven ze daar omdat simpelweg niemand ze op is komen halen. En niemand van de medewerkers van de hospice die echt op hen let denken we… Wij zouden ze zo mee willen nemen naar Nederland, zooo lief!!!

Nou, wij gaan nu weer hard aan de slag hier! Oh ja, wij hebben nu echte Afro-nummers en zijn nu te bereiken op Nienke; 0027-79-1594894 en Ilse; 0027-742082379 mochten jullie ons willen sms’en of bellen. We hebben onze NL’se simkaarten weinig in onze telefoons zitten dus in nood is ons Afro-nummer beter om te bellen!

Wij hopen dat alles in Nederland goed gaat met iedereen?! Superbedankt voor al jullie reacties tot nu toe, echt superrrrrleuk! Baie dankie!

Koebaai!!!

Dikke kus, Nien en Ils